Het wordt steeds leuker...:)

Jongetje van vijf: “Aunti Patricia, I wanna talk on you!”
“You wanna talk with me in the office?”
“Yes!”
“About what?”
“Yes!”
Zelfs de kleintjes willen met me ‘praten’, al kunnen ze bijna geen Engels en hebben ze geen idee waar de gesprekjes over gaan. Vijf minuten later, die zelfde jongen: “Aunti Patricia, I wanna talk on you…”

Het lijkt wel of “praten met Patricia” steeds populairder wordt. Maandagavond (vrije avond) heb ik bemiddeld tussen twee meiden en dinsdagmiddag vroeg een jongen die ik op vrijdag heb gepland: "We talk tonight?”
“No, I think you’re on Friday”.
“Ooooh…” (teleurgesteld) “I have to wait so long?!"
Dus heb ik gisteravond maar even snel met hem gepraat over wat hem zo dwars zat.

En het vrolijke meisje dat zo veel aandacht vraagt is vanavond aan de beurt, maar ook zij kon niet wachten… “When can we talk?”
“Tomorrow.”
“Oh, why not tonight?!”
Even later kwam ze naar me toe: “What I wanted to talk about is your wedding. What’s it like?” Dus heb ik een beetje uitgelegd hoe de dag eruit ziet. Toen vroeg ze: “Can I come?” Ineens begreep ik waar alle knuffels, cadeautjes, en de belofte mij 40 van de 50 shilling te geven die ze van haar moeder krijgt… Dus heb ik uitgelegd dat dat echt niet kan, dat een vliegticket 60.000 shilling kost. “60.000???!! Not even 1000?” (10 euro). Ik heb uitgelegd dat ik ook heel lang heb moeten sparen om hierheen te kunnen komen en beloofd dat ik een foto zou sturen… Ik ben benieuwd of er ook nog iets anders is waarover ze wil praten...

Mijn vrije tijd wordt steeds leuker hier. Gisteren ben ik met een jongetje naar het ziekenhuis geweest, en hoewel we alles bij elkaar ruim drie uur moesten wachten in het ziekenhuis, was het weer leuk om Mombasa te doorkruisen. In het ziekenhuis vroeg de dokter naar mijn naam, en toen wilde de stagiaire de rest van mijn namen weten, waarna ze super enthousiast uitriep: “You are a catholic!! Just like us!!”
En toen zei ze: “Voor je teruggaat heb je de man gevonden met wie je gaat trouwen.”
Toen was het mijn beurt om blij te roepen: “I’m allready engaged!! My fiance is coming in March!”
Dus riep zij weer: “Aahhh, but we will find you a nice catholic man!” Ik had niet eens gezegd dat Harmen niet katholiek was, maar goed… Ik heb maar even uitgelegd dat Harmen absoluut de ware is :). Onderweg naar huis schijnt de man van de matatu nog in het Swahili aan aunti gevraagd te hebben of hij “haar mzungu” mocht lenen... Gelukkig verstond ik dat niet! Tsss…

Toen ik terugkwam was aunti Lea er, met wie ik zondag naar de kerk ben geweest. Ik vertelde haar dat ik haar kerk echt leuk en inspirerend had gevonden, en toen zei ze dat ik absoluut een keer mee moest zingen met haar worship team. Ze hadden allemaal gevraagd waarom ik zo snel (half twee) wegging en hadden me al uitgenodigd voor hun repetitie op zaterdag. En Lea vroeg voor de zoveelste keer of ik haar Nederlandse worship liedjes wilde leren. Dus liet ik haar “Houdt me dicht bij u” horen, waarvan we de Engelse versie (Draw me close to you) zondag in de kerk hadden gezongen. Ze vond het natuurlijk prachtig, en vroeg of ik deze Nederlandse versie een keer in haar kerk wilde zingen samen met haar band. Dan zouden zij hem eerst in het Engels zing en dan ik in het Nederlands… Wauw! Dat zou wel leuk zijn…! Ooit gedacht dat ik solo een opwekkingslied zou zingen?!
Ook heeft ze me een paar worship liedjes in het Swahili geleerd, zowel zang als gitaarakkoorden. Leer ik toch nog gitaarspelen! Hartstikke leuk, zeker omdat Harmen in Nederland ook weer flink aan het spelen is! :)

Kortom: Ik heb het hier meer en meer naar mijn zin en de dagen vullen zich steeds meer vanzelf! :) Net heb ik even gezellig bij gekletst met Nel en vanmiddag ga ik naar Lea’s huis om haar cd te luisteren. Ze maakt haar eigen muziek en heeft al een cd uitgebracht. Ik ben heel benieuwd! En vanavond begin ik weer met de gesprekjes. (vierde ronde alweer!! – hoewel één meisje voor het eerst komt en anderen alweer voor de vijfde keer)

Groetjes en tot gauw!